27 XI 2013 r.
Wilki dwa.

Internetowe Rekolekcje Adwentowe WILKI DWA głoszone przez Roberta "Litzę" Friedricha i o. Adama Szustaka OP. Po więcej zapraszam na stacja7.pl i langustanapalmie.pl. Start: 1 grudnia 2013 roku.

26 XI 2013 r.
Skoczyć w przepaść.

Jeżeli przetrawiłeś rozważanie z pierwszego i drugiego dnia, to zapraszam na...

1. Zobaczysz falę tego, jak się mną Bóg zajmuje.
2. Zobaczysz, jak bardzo jesteś brudny, jakim jesteś brudasem.
3. Umiejętność bezwarunkowego kochania.

23 XI 2013 r.
Od goryczy do słodyczy.

Jeżeli przetrawiłeś rozważanie z pierwszego dnia, to zapraszam na ciąg dalszy...

Zaufanie, szczelina, przepaść i trzeba się w nią rzucić.

18 XI 2013 r.
RUT - Rekolekcje Ulepione Tęsknotą.

Szukasz może odpowiedzi... Bo nie rozumiesz, co się dzieje. Gdzie jest Twój osąd? Gdzie czujesz się jak prostytutka? Gdzie nie zrealizowałeś swoich marzeń?

Na początek z dnia pierwszego - konferencja. Zapis.

Wielkopostne Rekolekcje Ulepione Tęsknotą, wygłoszone przez o. Adama Szustaka OP u warszawskich dominikanów na Służewie, 3-6 marca 2013 r.
Dzień pierwszy - nagranie z konferencji po wieczornej Mszy św. o 19:30

16 XI 2013 r.
Czas weryfikacji.

Uciski, przeciwności, prześladowania nikogo nie ominą. Wcześniej czy później przyjdą. Są wpisane w chrześcijańskie życie. Niejednokrotnie wystawiają wiarę na próbę.

Podobnie jak trzęsienia ziemi, powodzie, poddają próbie wszelkie konstrukcje: mosty, budynki; tak i burzliwe wydarzenia w życiu sprawdzają prawdziwość wiary.

Dopiero w tych ekstremalnych sytuacjach widać, w jaki sposób człowiek buduje swoje życie, jakich używa do tego materiałów, na jakich projektach opiera swoje życie.

Jeśli budować chcesz bez Boga swój dom
narażasz siebie i bliskich na sztorm.
Jezus nam daje wsparcie jak skała.
Przy nim dom przetrwa i burzę i sztorm.

13 XI 2013 r.
Będę błogosławił Pana po wieczne czasy, Jego chwała będzie zawsze na moich ustach. (Ps 34)

Jedna mała łza nie musi spaść,
jeśli możesz coś od siebie dać
gdy w potrzebie ktoś najsłabszy jest,
zabiesz głos
zetrzyj z oczu łze, pokochaj mnie
wiara oraz moc to siostry dwie
otwórz szerzej drzwi zaufaj mi
właśnie Ty.

8 XI 2013r.
Oj jak wiele się ostatnio dzieje.

Nie pozostaje nic innego jak tylko dziękować...

Naucz milczeć w zachwycie, gdy dajesz,
Naucz kochać goręcej, gdy bierzesz.
Naucz ufać miłości Twej, Panie,
Choćby wszyscy przestali Ci wierzyć

Dziękować Ci, Panie nigdy nie przestanę
Za deszcz, za chmury, za wiersze śpiewane
Za trzciny, za źdźbło trawy, za wszystko listowie
Za to co w mym sercu i co w mojej głowie (JEST)

3 XI 2013 r.
Wszystko jest Twoje, Panie miłośniku życia!

Byśmy mieli dość sił by żyć na codzień Prawdą Ewangelii, Kościół, nasza Matka i Miłośniczka, modli się za nas, z nami i w nas, aby Bóg nasz uczynił nas godnymi swego wezwania, aby z mocą udoskonalił w nas wszelkie pragnienie dobra oraz czynów płynących z wiary. Aby w nas zostało uwielbione imię Pana naszego, Jezusa Chrystusa, a my w Nim, za łaską Boga naszego i Pana Jezusa Chrystusa.

"Poznałam, że dom mój, to pałac niebieski:
Tam się dopiero czuć będę jako we własnej ojczyźnie".

1 XI 2013 r.
To dla mnie i dla Ciebie, Święci orędują w niebie.

Pouczenie Papieża Franciszka:

Pierwsi chrześcijanie malowali nadzieję w postaci kotwicy, tak jakby życie było zakotwiczone na drugim brzegu. A my wszyscy idziemy na przód trzymając się tej liny. To piękny obraz nadziei! Mieć serce zakotwiczone tam, gdzie są nasi bliscy, nasi przodkowie, gdzie są święci, gdzie jest Jezus, Bóg. Na tym polega nadzieja. Ta nadzieja nie zawodzi. Kiedy przychodzą trudne chwile w życiu, dzięki nadziei można iść na przód. Iść na przód, wpatrując się w to, co nas czeka. Na każdego z nas przyjdzie koniec. Jak o tym myślę? Pomyślmy o odejściu tak wielu naszych braci i sióstr, którzy nas poprzedzili. I pomyślmy o naszym odejściu, kiedy przyjdzie na nas czas. Pomyślmy o naszym sercu i zapytajmy się: gdzie jest zakotwiczone moje serce? A jeśli nie jest dobrze zakotwiczone, to zarzućmy kotwicę na tamtym brzegu, pamiętając, że ta nadzieja nie zawodzi, bo nie zawodzi Pan Jezus.

Gdzie jest zakotwiczone moje serce?

Powrót do "blogowisko"